Ανεργία στο 34% το 2016 βλέπει για την Ελλάδα το ινστιτούτο Levy

NewMoney.gr, 20 Ιουλίου 2013. Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

Τις πραγματικές τάσεις της οικονομίας με βάση την εφαρμοζόμενη πολιτική της λιτότητας , αλλά και την εναλλακτική τροχιά που θα μπορούσε να ακολουθήσει υπό προϋποθέσεις, παρουσιάζει έκθεση του Οικονομικού Ινστιτούτου Levy.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συγκεκριμένη έκθεση υπό τον τίτλο “Η ελληνική οικονομική κρίση και η εμπειρία της λιτότητας: μια στρατηγική ανάλυση”, αναφέρεται πως εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική, η ανεργία στην Ελλάδα θα φτάσει στο ιλιγγιώδες ποσοστό του 34% το 2016, αμφισβητώντας παράλληλα όλα τα σενάρια από ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή που κάνουν λόγο για σημάδια ανάκαμψης από το 2014. Προβλέπει δε, συρρίκνωση του ΑΕΠ ως τις αρχές του 2016, χωρίς να είναι και σίγουρη η ανακοπή της ύφεσης μέχρι τότε.

Πρόκειται για μια οικονομετρική μελέτη, την οποία διεξήγαγε ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος Δημήτρης Β. Παπαδημητρίου και η ομάδα του κολεγίου του Μπαρτ με σκοπό να εξετάσουν τα αποτελέσματα που έχει φέρει η πάνω από τρία χρόνια ασκούμενη πολιτική της τρόικας στην Ελλάδα, εξετάζοντας παράλληλα εναλλακτικές λύσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να επιφέρουν μεγάλες αλλαγές στη χώρα μας, με αποτέλεσμα την έξοδο αυτής από την παρατεταμένη κρίση.

Στόχος της εν λόγω μελέτης είναι η διαμόρφωση μιας μακροοικονομικής πολιτικής που θα έχει ως κύριους στόχους την πλήρη απασχόληση, την αύξηση των μισθών, τη μείωση της ανισότητας, τον έλεγχο των χρηματοπιστωτικών αγορών, την πραγματοποίηση μιας δίκαιης και καλής κοινωνίας.

Στην πολιτική της λιτότητας το ινστιτούτο αντιπροτείνει ένα μοντέλο που θα βασίζεται στη δημιουργία απασχόλησης, εξάρει την ανάγκη τόνωσης της συνολικής ζήτησης ήτοι για τα ελληνικά δεδομένα της κατανάλωσης. Όπως διατείνεται η μελέτη με ειδικό βάρος πάνω από 75% συμμετοχής στο ΑΕΠ, η κατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση το σύνολο του ΑΕΠ της χώρας.

Με την κάμψη της ζήτησης, υποστηρίζει η μελέτη, δεν μπορεί να βοηθήσει ούτε η άνοδος των καθαρών εξαγωγών, εξαιτίας των διαρθρωτικών παραγωγικών αδυναμιών της οικονομίας. Ως εκ τούτου, στο εναλλακτικό σενάριο προτείνει την έξωθεν παρέμβαση στην οικονομία, με ένα σχέδιο Μάρσαλ κάποιων δεκάδων δισ. ευρώ, το οποίο δεν θα είναι δάνειο,αλλά κανονική βοήθεια προς τη χώρα με στόχο την αναθέρμανση της οικονομίας.