Publications

1657 publications found

• Working Paper No.707 15 February 2012

  The Euro Crisis and the Job Guarantee

  L. Randall Wray
  Abstract

  Euroland is in a crisis that is slowly but surely spreading from one periphery country to another; it will eventually reach the center. The blame is mostly heaped upon supposedly profligate consumption by Mediterraneans. But that surely cannot apply to Ireland and Iceland. In both cases, these nations adopted the neoliberal attitude toward banks that was pushed by policymakers in Europe and America, with disastrous results. The banks blew up in a speculative fever and then expected their governments to absorb all the losses. The situation was similar in the United States, but in our case the debts were in dollars and our sovereign currency issuer simply spent, lent, and guaranteed 29 trillion dollars’ worth of bad bank decisions. Even in our case it was a huge mistake—but it was “affordable.” Ireland and Iceland were not so lucky, as their bank debts were in “foreign” currencies. By this I mean that even though Irish bank debt was in euros, the Government of Ireland had given up its own currency in favor of what is essentially a foreign currency—the euro, which is issued by the European Central Bank (ECB). Every euro issued in Ireland is ultimately convertible, one to one, to an ECB euro. There is neither the possibility of depreciating the Irish euro nor the possibility of creating ECB euros as necessary to meet demands for clearing. Ireland is in a situation similar to that of Argentina a decade ago, when it adopted a currency board based on the US dollar. And yet the authorities demand more austerity, to further reduce growth rates. As both Ireland and Greece have found out, austerity does not mean reduced budget deficits, because tax revenues fall faster than spending can be cut. Indeed, as I write this, Athens has exploded in riots. Is there an alternative path?

  In this piece I argue that there is. First, I quickly summarize the financial foibles of Iceland and Ireland. I will then—also quickly—summarize the case for debt relief or default. Then I will present a program of direct job creation that could put Ireland on the path to recovery. Understanding the financial problems and solutions puts the jobs program proposal in the proper perspective: a full implementation of a job guarantee cannot occur within the current financial arrangements. Still, something can be done.

  Download Working Paper No. 707 PDF (246.31 KB)
• Working Paper No.707 15 February 2012

  H ευρω-κρίση και η εγγυημένη απασχόληση

  L. Randall Wray
  Abstract

  H Ευρωχώρα βρίσκεται σε κρίση, που αργά αλλά σταθερά εξαπλώνεται από τη μία χώρα της περιφέρειας στην άλλη. Στο τέλος, θα φτάσει και στο κέντρο. Για την κατάσταση αυτή κατηγορούνται οι υποτιθέμενες σπάταλες χώρες της Μεσογείου. Αλλά η εξήγηση αυτή σίγουρα δεν μπορεί να ισχύει για την Ιρλανδία και την Ισλανδία. Και στις δύο περιπτώσεις, οι συγκεκριμένες χώρες υιοθέτησαν τη νεοφιλελεύθερη στάση απέναντι στις τράπεζες που προωθούν οι διαμορφωτές πολιτικής στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, με καταστροφικά αποτελέσματα. Οι τράπεζες δημιούργησαν μια τεράστια φούσκα που έσκασε, όπως κάποια στιγμή συμβαίνει με όλες οι φούσκες, και στη συνέχεια περίμεναν από τις κυβερνήσεις τους να απορροφήσουν όλες τις ζημίες. Μια ανάλογη κατάσταση επικράτησε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά στη δική μας περίπτωση τα χρέη ήταν σε δολάρια και η κεντρική τράπεζα απλά τύπωσε, δάνεισε, και επέκτεινε εγγυήσεις συνολικής αξίας 29 τρις δολαρίων για κακές τραπεζικές τακτικές. Ακόμη και στην περίπτωση μας, η διάσωση των χρεοκοπημένων τραπεζών και άλλων χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων ήταν ένα τεράστιο λάθος, αλλά ήταν ένα λάθος που οικονομικά μπορούσε να το αντέξει η χώρα. Η Ιρλανδία και η Ισλανδία δεν ήταν τόσο τυχερές καθώς τα χρέη των τραπεζών τους ήταν σε «ξένα» νομίσματα. Με αυτό εννοώ ότι αν και το τραπεζικό χρέος της Ιρλανδίας ήταν σε ευρώ, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας είχε παραιτηθεί από το δικαίωμα να εκδίδει το δικό της νόμισμα υπέρ της υιοθέτησης ενός ουσιαστικά ξένου νομίσματος–το ευρώ εκδίδεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Κάθε ευρώ που εκδίδεται στην Ιρλανδία είναι τελικά μετατρέψιμο σε ένα ευρώ της ΕΚΤ. Δεν υπάρχει η δυνατότητα υποτίμησης του ευρώ από τις ιρλανδικές αρχές ούτε η δυνατότητα δημιουργίας ευρώ από την ΕΚΤ για μια εκκαθάριση των αγορών. Η Ιρλανδία είναι σε μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη της Αργεντινής πριν από μια δεκαετία, όταν συνέδεσε το νόμισμά της με το αμερικανικό δολάριο. Παρά ταύτα, οι ευρωπαϊκές αρχές απαιτούν περισσότερη λιτότητα, που προκαλεί περαιτέρω μείωση των ρυθμών ανάπτυξης. Όπως έχουν ανακαλύψει τόσο η Ιρλανδία όσο και η Ελλάδα, η λιτότητα δεν οδηγεί σε μείωση των ελλειμμάτων επειδή τα φορολογικά έσοδα μειώνονται γρηγορότερα από τις περικοπές στις δαπάνες. Την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο, το κέντρο της Αθήνας καίγεται. Υπάρχει εναλλακτικός δρόμος;

  Στο κείμενο που ακολουθεί υποστηρίζω ότι υπάρχει. Ξεκινώ συνοψίζοντας τις χρηματοοικονομικές αδυναμίες της Ισλανδίας και της Ιρλανδίας. Στη συνέχεια—επίσης γρήγορα—συνοψίζω το επιχείρημα υπέρ της ελάφρυνσης του χρέους ή της αθέτησης πληρωμών. Στη συνέχεια παρουσιάζω ένα πρόγραμμα άμεσης δημιουργίας θέσεων εργασίας που θα μπορούσε να βάλει ξανά την Ιρλανδία σε τροχιά ανάκαμψης. Η κατανόηση των χρηματοοικονομικών προβλημάτων και των πιθανών λύσεων θέτει την πρόταση για ένα πρόγραμμα απασχόλησης στη σωστή του διάσταση: η πλήρης εφαρμογή ενός προγράμματος εγγυημένης απασχόλησης δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί με τις τρέχουσες χρηματοοικονομικές ρυθμίσεις. Αλλά μπορεί κάτι να γίνει.

  Download Επιστημονική εργασία υπό εξέλιξη (Working Paper) No. 707 PDF (528.24 KB)
• One Pager No.25 09 February 2012

  Put an End to the Farce That’s Turned Into a Tragedy

  C. J. Polychroniou
  Abstract

  The 2007–08 global financial crisis was the second most disastrous global economic event of the last 80 years. Thanks to severe austerity measures and a fanatical commitment to fiscal consolidation, Europe’s overall economy is now close to stagnation and extremely high levels of unemployment prevail in many countries, especially in the eurozone periphery. In Greece, the situation is completely out of control, with the standard of living rapidly declining to 1960s levels and the number of unemployed having reached one in five. The second bailout plan will do nothing more than buy extra time for the European Union to build firewalls to prevent the spread of Greek contagion—and prepare the ground for Greece’s exit from the euro.

   

  Download One-Pager No. 25 PDF (82.54 KB)
• One Pager No.25 09 February 2012

  Θέστε τέρμα στη φάρσα που κατέληξε σε τραγωδία

  C. J. Polychroniou
  Abstract

  Η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση του 2007–08 είναι το δεύτερο πιο καταστροφικό παγκόσμιο οικονομικό γεγονός των τελευταίων 80 ετών. Χάρη στα αυστηρά μέτρα λιτότητας και σε μια φανατική δέσμευση στη δημοσιονομική εξυγίανση, η συνολική οικονομία της Ευρώπης βρίσκεται τώρα πολύ κοντά σε κατάσταση στασιμότητας και εξαιρετικά υψηλά επίπεδα ανεργίας επικρατούν σε πολλές χώρες, ιδίως στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Στην Ελλάδα, η κατάσταση είναι εντελώς εκτός ελέγχου, με το βιοτικό επίπεδο να επιστρέφει με ταχείς ρυθμούς στα επίπεδα της δεκαετίας του ΄60 και τον αριθμό των ανέργων να έχει φτάσει στο ένα εκατομμύριο (από ένα εργατικό δυναμικό 5 εκατομμυρίων). Το δεύτερο σχέδιο διάσωσης δεν θα κάνει τίποτα περισσότερο από το να αγοράσει ακόμα επιπλέον χρόνο (μία επίσημη πτώχευση είναι απλά αναπόφευκτη) για την ΕΕ ώστε να χτίσει τείχη προστασίας για την πρόληψη της εξάπλωσης της ελληνικής μετάδοσης στην υπόλοιπη περιφέρεια—και να προετοιμάσει το έδαφος για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

  Download Μονοσέλιδο Νο. 25 PDF (231.15 KB)
• Working Paper No.706 08 February 2012

  Inflationary and Distributional Effects of Alternative Fiscal Policies

  Pavlina R. Tcherneva
  Abstract

  This paper augments the basic Post-Keynesian markup model to examine the effects of different fiscal policies on prices and income distribution. This is an approach à la Hyman P. Minsky, who argued that in the modern era, government is both “a blessing and a curse,” since it stabilizes profits and output by imparting an inflationary bias to the economy, but without stabilizing the economy at or near full employment. To build on these insights, the paper considers several distinct functions of government: 1) government as an income provider, 2) as an employer, and 3) as a buyer of goods and services. The inflationary and distributional effects of each of these fiscal policies differ considerably. First, the paper examines the effects of income transfers to individuals and firms (in the form of unemployment insurance and investment subsidies, respectively). Next, it considers government as an employer of workers (direct job creation) and as a buyer of goods and services (indirect job creation). Finally, it modifies the basic theoretical model to incorporate fiscal policy à laMinsky and John Maynard Keynes, where the government ensures full employment through direct job creation of all of the unemployed unable to find private sector work, irrespective of the phase of the business cycle. The paper specifically models Minsky’s proposal for government as the employer of last resort (ELR), but the findings would apply to any universal direct job creation plan of similar design. The paper derives a fundamental price equation for a full-employment economy with government. The model presents a “price rule” for government spending that ensures that the ELR is not a source of inflation. Indeed, the fundamental equation illustrates that in the presence of such a price rule, at full employment inflationary effects are observed from sources other thanthe public sector employment program.

  Download Working Paper No. 706 PDF (339.68 KB)
• One Pager No.24 03 February 2012

  Delaying the Next Global Meltdown

  Dimitri B. Papadimitriou and L. Randall Wray
  Abstract

  It’s a mistake to interpret the unfolding disaster in Europe as primarily a “sovereign debt crisis.” The underlying problem is not periphery profligacy, but rather the very setup of the European Monetary Union (EMU)—a setup that even now prevents a satisfactory resolution to this crisis. The central weakness of the EMU is that it separates nations from their currencies without providing them with adequate overarching fiscal or monetary policy structures—it’s like a United States without a Treasury or a fully functioning Federal Reserve. Without addressing this basic structural weakness, Euroland will continue to stumble toward the cliff—and threaten to pull a tottering US financial system over the edge with it.

  Download One-Pager No. 24 PDF (56.38 KB)
• One Pager No.24 03 February 2012

  Τα σημερινά μέτρα απλά καθυστερούν την επόμενη παγκόσμια κατάρρευση

  Dimitri B. Papadimitriou and L. Randall Wray
  Abstract

  Είναι λανθασμένη η ερμηνεία της εξελισσόμενης καταστροφής στην Ευρώπη ως μια κρίση κρατικού χρέους. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι η ασωτία των περιφερειακών λαών, αλλά η ίδια η αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης — μια αρχιτεκτονική κατασκευή που ακόμη και τώρα αποτελεί εμπόδιο σε μια ικανοποιητική επίλυση αυτής της κρίσης. Η κεντρική αδυναμία της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης είναι ότι αφαιρεί από τις χώρες το δικαίωμα να έχουν το δικό τους νόμισμα χωρίς να τους παρέχει μια επαρκή δημοσιονομική ή νομισματική δομή. Με άλλα λόγια, η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση είναι σαν τις Ηνωμένες Πολιτείες χωρίς το Υπουργείο Οικονομικών ή μια πλήρως λειτουργούσα Κεντρική Τράπεζα. Αν δεν αντιμετωπιστεί αυτή η βασική δομική αδυναμία, η ευρωζώνη θα συνεχίσει τον βηματισμό προς τον γκρεμό — και θα απειλεί να συμπαρασύρει μαζί της το ήδη ετοιμόρροπο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ.

  Download Μονοσέλιδο Νο. 24 PDF (227.76 KB)
• Working Paper No.705 03 February 2012

  What Do Poor Women Want? Public Employment or Cash Transfers?

  Pavlina R. Tcherneva
  Abstract

  The literature on public employment policies such as the job guarantee (JG) and the employer of last resort (ELR) often emphasizes their macroeconomic stabilization effects. But carefully designed and implemented policies like these can also have profound social transformative effects. In particular, they can help address enduring economic problems such as poverty and gender disparity. To examine how, this paper will look at the reform of Argentina’s Plan Jefes into Plan Familias. Plan Jefes was the hallmark stabilization policy of the Argentine government after the 2001 crisis. It guaranteed a public sector job in a community project to unemployed male and female heads of households. The vast majority of beneficiaries, however, turned out to be poor women. For a number of reasons that are explored below, the program was later reformed into a cash transfer policy, known as Plan Familias, that still exists today. The paper examines this reform in order to evaluate the relative impact of such policies on some of the most vulnerable members of society; namely, poor women. An examination of the Argentine experience based on survey evidence and fieldwork reveals that poor women overwhelmingly want paid work opportunities, and that a policy such as the JG or the ELR cannot only guarantees full employment and macroeconomic stabilization, but it can also serve as an institutional vehicle that begins to transform some of the structures and norms that produce and reproduce gender disparities. These transformative features of public employment policies are elucidated by turning to the capabilities approach developed by Amartya Sen and elaborated by Martha Nussbaum—an approach commonly invoked in the feminist literature. This paper examines how the access to paid employment can enhance what Sen defines as an individual’s “substantive freedom.” Any policy that fosters genuine freedom begins with an understanding of what the targeted population (in this case, poor women) wants. It then devises a strategy that guarantees that such opportunities exist and removes the obstacles to accessing these opportunities.

  Download Working Paper No. 705 PDF (194.28 KB)
• Working Paper No.704 27 January 2012

  Ανισορροπίες; Ποιές ανισορροπίες;

  L. Randall Wray
  Abstract

  Είναι κοινός τόπος να συνδέει κανείς τα νεοκλασικά οικονομικά με τη φυσική του 18ου ή του 19ου και την έννοια της ισορροπίας, με την ιδέα της συμπεριφοράς του εκκρεμούς, που αν το μετακινήσουμε από το σημείο ηρεμίας, αυτό τελικά θα επιστρέψει πάλι σε αυτό. Ομοίως, ο στόχος μιας οικονομίας που υποβάλλεται σε εξωγενή σοκ είναι η ισορροπία μέσω της σταθεροποίησης των δυνάμεων της αγοράς που απελευθέρωσε το αόρατο χέρι. Αυτή η μεταφορά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για όλες σχεδόν τις πτυχές των οικονομικών δραστηριοτήτων: από τις μικρο-αγορές (π.χ., για την πώληση φρούτων και λαχανικών στη λαϊκή αγορά) και τις μακρο αγορές (π.χ., για την εργασία), έως τις σύνθετες χρηματοπιστωτικές αγορές (για συνθετικά εξασφαλισμένα χρεωστικά, τα λεγόμενα CDOs). Καθοδηγούμενη από κάποιο αόρατο χέρι, η προσφορά ισορροπεί τη ζήτηση και οι αγορές λειτουργούν δίχως στρεβλώσεις και αγκυλώσεις. Οπλισμένος με αλληγορίες από τη φυσική επιστήμη, ο οικονομολόγος δεν έχει κανένα πρόβλημα να επεκτείνει την ανάλυση και στο διεθνές επίπεδο της οικονομίας, σε όλα τα διαπραγματεύσιμα εμπορεύματα, σε αυτό που κατ’ ευφημισμόν αποκαλούνται κεφαλαιακές ροές, καθώς και στα ίδια τα νομίσματα. Είναι πεπεισμένος ότι θα υπάρχει κάπου η σωστή τιμή που θα οδηγήσει σε ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης. Ο ορθόδοξος οικονομολόγος πιστεύει ότι το πρόβλημα είναι το κράτος—δηλαδή είναι βέβαιος ότι αν μπορούσαμε να βγάλουμε από τη μέση το κράτος, τότε η αγορά θα λειτουργούσε αποτελεσματικά. Από την άλλη μεριά, ο ετερόδοξος οικονομολόγος είναι λιγότερο σίγουρος για όλα αυτά. Η αγορά θα μπορούσε να μην λειτουργήσει αποτελεσματικά και να συνεχίσουν να υπάρχουν ανισορροπίες. Θεωρεί ότι οι δυνάμεις της αγοράς ίσως να είναι ανίκανες για αυτορρύθμιση. Στο πλαίσιο αυτό, το ορατό χέρι του κράτους θα μπορούσε να επιταχύνει την κίνηση προς το σημείο ισορροπίας.

  Οι ορθόδοξοι οικονομολόγοι, καθώς και οι περισσότεροι ετερόδοξοι οικονομολόγοι, βλέπουν την Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση ως αποτέλεσμα των εγχώριων και των παγκόσμιων ανισορροπιών. Η πιο συνηθισμένη ερμηνεία είναι αυτή που κατηγορεί το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό των ΗΠΑ για υπερβολική νομισματική χαλάρωση, μια πολιτική η οποία δήθεν ώθησε στο δανεισμό και προκάλεσε τις δημοσιονομικές και τις εμπορικές ανισορροπίες στην οικονομία των ΗΠΑ και υπερπλεόνασμα ρευστότητας στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές. Όσον αφορά τα προβλήματα στην Ευρωζώνη, οι ανισορροπίες αποδίδονται στην συμπεριφορά των σπάταλων μεσογειακών λαών. Στο πλαίσιο αυτό, το ζητούμενο είναι να αποκατασταθεί η παγκόσμια ισορροπία, μια πολιτική λύση η οποία απαιτεί ένα συνδυασμό υψηλότερων συναλλαγματικών ισοτιμιών για τους Κινέζους, μείωση των αμερικανικών εμπορικών ελλειμμάτων, και τευτονική δημοσιονομική πειθαρχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ιαπωνία, καθώς και στην περιφέρεια της Ευρώπης.

  Το κείμενο αυτό διαφωνεί με τις αναλύσεις των ορθόδοξων οικονομολόγων και υιοθετεί μια εναλλακτική άποψη, εξετάζοντας το ζήτημα των ανισορροπιών μέσα από το πρίσμα των τομεακών ανισορροπιών, μια προσέγγιση που ανέπτυξε ο Wynne Godley, και από τη σκοπιά της σύγχρονης θεωρίας του χρήματος, που προέρχεται από τις μελέτες των Innes, Knapp, Keynes, Lerner, και Minsky. Το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα χρηματοοικονομικών ανισορροπιών, αλλά μάλλον πρόβλημα ανισορροπίας στο επίπεδο της ισχύος. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι έχει συγκεντρωθεί πολύ μεγάλη δύναμη στα χέρια του χρηματοοικονομικού τομέα, στους κόλπους των διαχειριστών κεφαλαίων, στην εξουσία του αρπακτικού κράτους και στο κέντρο της Ευρώπης. Κυριαρχεί η ιδιωτικοποίηση και η επιδίωξη του ιδιωτικού σκοπού, ενώ οι κρατικές λειτουργίες έχουν σχεδόν πάψει να λειτουργούν με στόχο την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Με λίγα λόγια, υπάρχει πάρα πολύ νεοφιλελευθερισμός στον κόσμο, πολύ λίγη δημοκρατία, και ακόμη λιγότερη διαφάνεια και κυβερνητική λογοδοσία.

  Download Επιστημονική εργασία υπό εξέλιξη (Working Paper) No. 704 PDF (492.99 KB)
• Working Paper No.704 27 January 2012

  Imbalances? What Imbalances?

  L. Randall Wray
  Abstract

  It is commonplace to link neoclassical economics to 18th- or 19th-century physics and its notion of equilibrium, of a pendulum once disturbed eventually coming to rest. Likewise, an economy subjected to an exogenous shock seeks equilibrium through the stabilizing market forces unleashed by the invisible hand. The metaphor can be applied to virtually every sphere of economics: from micro markets for fish that are traded spot, to macro markets for something called labor, and on to complex financial markets in synthetic collateralized debt obligations—CDOs. Guided by invisible hands, supplies balance demands and markets clear. Armed with metaphors from physics, the economist has no problem at all extending the analysis across international borders to traded commodities, to what are euphemistically called capital flows, and on to currencies themselves. Certainly there is a price, somewhere, somehow, that will balance supply and demand. The orthodox economist is sure that if we just get the government out of the way, the market will do the dirty work. The heterodox economist? Well, she is less sure. The market might not work. It needs a bit of coaxing. Imbalances can persist. Market forces can be rather impotent. The visible hand of government can hasten the move toward balance.

  Orthodox economists as well as most heterodox economists see the Global Financial Crisis as a consequence of domestic and global imbalances. The most common story blames the US Federal Reserve for excessive monetary ease that spurred borrowing, and the US fiscal and trade imbalances for a surplus of liquidity sloshing around global financial markets. Looking to the specific problems in Euroland, the imbalances are attributed to profligate Mediterraneans. The solution is to restore global balance, which requires some combination of higher exchange rates for the Chinese, reduction of US trade deficits, and Teutonic fiscal discipline in the United States, the UK, and Japan, as well as on the periphery of Europe.

  This paper takes an alternative view, following the sectoral balances approach of Wynne Godley, combined with the modern money theory (MMT) approach derived from the work of Innes, Knapp, Keynes, Lerner, and Minsky. The problem is not one of financial imbalance, but rather one of an imbalance of power. There is too much power in the hands of the financial sector, money managers, the predator state, and Europe’s center. There is too much privatization and pursuit of the private purpose, and too little use of government to serve the public interest. In short, there is too much neoliberalism and too little democracy, transparency, and accountability of government.

  Download Working Paper No. 704 PDF (288.07 KB)
• Working Paper No.703 06 January 2012

  A Comparison of Inequality and Living Standards in Canada and the United States Using an Expanded Measure of Economic Well-Being

  Selçuk Eren, Andrew Sharpe, Elspeth Hazell, Edward N. Wolff, Ajit Zacharias and Thomas Masterson
  Abstract

  We use the Levy Institute Measure of Economic Well-being (LIMEW), the most comprehensive income measure available to date, to compare economic well-being in Canada and the United States in the first decade of the 21st century. This study represents the first international comparison based on LIMEW, which differs from the standard measure of gross money income (MI) in that it includes noncash government transfers, public consumption, income from wealth, and household production, and nets out all personal taxes.

  We find that, relative to the United States, median equivalent LIMEW was 11 percent lower in Canada in 2000. By 2005, this gap had narrowed to 7 percent, while the difference in median equivalent MI was only 3 percent. Inequality was notably lower in Canada, with a Gini coefficient of 0.285 for equivalent LIMEW in 2005, compared to a US coefficient of 0.376—a  gap that primarily reflects the greater importance of income from wealth in the States. However, the difference in Gini coefficients declined between 2000 and 2005. We also find that the elderly were better off relative to the nonelderly in the United States, but that high school graduates did better relative to college graduates in Canada.

  Download Working Paper No. 703 PDF (597.15 KB)
• Working Paper No.702 06 January 2012

  Οι ανισορροπίες του ευρώ και η χρηματοπιστωτική απορρύθμιση

  Matías Vernengo
  Abstract

  Η συμβατική σοφία υπαγορεύει ότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους, η οποία έχει μέχρι στιγμής οδηγήσει σε σκληρά προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής διαμορφωμένα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιρλανδία, προκλήθηκε από μια δημοσιονομική ασωτία από την πλευρά των περιφερειακών χωρών, σε συνδυασμό με το μοντέλο κράτους πρόνοιας, και ότι ο ρόλος του κοινού νομίσματος (δηλαδή του ευρώ) ήταν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μηδαμινός. Η εργασία αυτή έχει ως στόχο να δείξει ότι, σε αντίθεση με τη συμβατική σοφία, η κρίση στην Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα μιας ανισορροπίας μεταξύ χωρών κέντρου και περιφέρειας, η οποία είναι σύμφυτη με το οικονομικό μοντέλο του ευρώ. Με τη βοήθεια που παρείχαν οι διαδικασίες της νομισματικής ενοποίησης και της χρηματοπιστωτικής απορρύθμισης, οι χώρες του κέντρου της ευρωζώνης επιδίωξαν πολιτικές που βασίζονται στις εξαγωγές—ή, πιο συγκεκριμένα, πολιτικές προάσπισης των ιδίων συμφερόντων επί ζημία των ανταγωνιστών—εις βάρος αυξανόμενων ανισορροπιών και συσσώρευσης χρέους στην περιφέρεια. Αυτή η ανισορροπία έγινε μη βιώσιμη, και αυτή η μη βιωσιμότητα ήταν ένας αιτιώδης παράγοντας για την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2007–08. Το κείμενο υποστηρίζει επίσης ότι η ευρωζώνη θα μπορούσε να αποφύγει τη σώρευση ανισορροπιών με την υιοθέτηση της ιδέας της γενικευμένης τραπεζικής (μια θεμελιώδη αρχή της πρότασης του Τζον Μέιναρντ Κέινς για μια Ένωση Εκκαθάρισης) ως κεντρικό στοιχείο του σχεδίου της για νομισματική ολοκλήρωση.

  Download Επιστημονική εργασία υπό εξέλιξη (Working Paper) No. 702 PDF (898.89 KB)
• Working Paper No.702 06 January 2012

  The Euro Imbalances and Financial Deregulation

  Matías Vernengo
  Abstract

  Conventional wisdom suggests that the European debt crisis, which has thus far led to severe adjustment programs crafted by the European Union and the International Monetary Fund in both Greece and Ireland, was caused by fiscal profligacy on the part of peripheral, or noncore, countries in combination with a welfare state model, and that the role of the common currency—the euro—was at best minimal.This paper aims to show that, contrary to conventional wisdom, the crisis in Europe is the result of an imbalance between core and noncore countries that is inherent in the euro economic model. Underpinned by a process of monetary unification and financial deregulation, core eurozone countries pursued export-led growth policies—or, more specifically, “beggar thy neighbor” policies—at the expense of mounting disequilibria and debt accumulation in the periphery. This imbalance became unsustainable, and this unsustainability was a causal factor in the global financial crisis of 2007–08. The paper also maintains that the eurozone could avoid cumulative imbalances by adopting John Maynard Keynes’s notion of the generalized banking principle (a fundamental principle of his clearing union proposal) as a central element of its monetary integration arrangement.

  Download Working Paper No. 702 PDF (750.30 KB)
• Working Paper No.701 23 December 2011

  Women, Schooling, and Marriage in Rural Philippines

  Sanjaya DeSilva and Mohammed Mehrab Bin Bakhtiar
  Abstract

  Using data from the Bicol region of the Philippines, we examine why women are more educated than men in a rural, agricultural economy in which women are significantly less likely than men to participate in the labor market. We hypothesize that educational homogamy in the marriage market and cross-productivity effects in the household allow Filipino women to reap substantial benefits from schooling regardless of whether they enter the labor market. Our estimates reveal that the return to schooling for women is approximately 20 percent in both labor and marriage markets. In comparison, men experience a 12 percent return to schooling in the labor market. By using birth order, sibship size, percent of male siblings, and parental education as instruments, we correct for a significant downward bias that is caused by the endogeneity of schooling attainment.

  Download Working Paper No. 701 PDF (198.08 KB)
• Working Paper No.700 22 December 2011

  Is There Room for Bulls, Bears, and States in the Circuit?

  L. Randall Wray
  Abstract

  This paper takes off from Jan Kregel’s paper “Shylock and Hamlet, or Are There Bulls and Bears in the Circuit?” (1986), which aimed to remedy shortcomings in most expositions of the “circuit approach.” While some “circuitistes” have rejected John Maynard Keynes’s liquidity preference theory, Kregel argued that such rejection leaves the relation between money and capital asset prices, and thus investment theory, hanging. This paper extends Kregel’s analysis to an examination of the role that banks play in the circuit, and argues that banks should be modeled as active rather than passive players. This also requires an extension of the circuit theory of money, along the lines of the credit and state money approaches of modern Chartalists who follow A. Mitchell Innes. Further, we need to take Charles Goodhart’s argument about default seriously: agents in the circuit are heterogeneous credit risks. The paper concludes with links to the work of French circuitist Alain Parguez.

  Download Working Paper No. 700 PDF (214.39 KB)
• Working Paper No.699 22 December 2011

  Trade and Payments Theory in a Financialized Economy

  Michael Hudson
  Abstract

  Ricardian trade theory was based on the cost of labor at a time when grain and other consumer goods accounted for most subsistence spending. But today’s budgets are dominated by payments to the finance, insurance, and real estate (FIRE) sector and to newly privatized monopolies. This has made FIRE the determining factor in trade competitiveness.

  The major elements in US family budgets are housing (with prices bid up on credit), debt service, and health insurance—and wage withholding for financializing Social Security and Medicare. Industrial firms also have been financialized, using debt leverage to increase their return on equity. The effect is for interest to increase as a proportion of cash flow (earnings before interest, taxes, depreciation, and amortization, or EBITDA). Corporate raiders pay their high-interest bondholders, while financial managers also are using EBITDA for stock buybacks to increase share prices (and hence the value of their stock options).

  Shifting taxes off property and onto employment and retail sales spurs the financialization of family and business budgets as tax cuts on property are capitalized into higher bank loans. Payments to government agencies for taxes and presaving for Social Security and Medicare absorb another 30 percent of family budgets. These transfer payments to the FIRE sector and government agencies have transformed international cost structures, absorbing roughly 75 percent of US family budgets. This helps explain the deteriorating US industrial trade balance as the economy has become financialized.

  Download Working Paper No. 699 PDF (192.13 KB)
• One Pager No.23 15 December 2011

  $29,000,000,000,000: A Detailed Look at the Fed’s Bailout of the Financial System

  L. Randall Wray
  Abstract

  The extraordinary scope and magnitude of the financial crisis of 2007–09 induced an extraordinary response by the Federal Reserve in the fulfillment of its lender-of-last-resort function. Estimates of the total amount of bailout funding provided by the Fed have ranged from its own lowball claim of $1.2 trillion to Bloomberg’s estimate of $7.7 trillion (just for the biggest banks) to the GAO tally of $16 trillion. But new research conducted as part of a Ford Foundation project directed by Senior Scholar L. Randall Wray finds that the Fed’s commitments—in the form of loans and asset purchases to prop up the global financial system—far exceeded even the highest estimates.

   

  Download One-Pager No. 23 PDF (51.78 KB)
• One Pager No.23 15 December 2011

  29.000.000.000.000: Μια λεπτομερή ματιά στη διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ

  L. Randall Wray
  Abstract

  Το εξαιρετικό εύρος και το μέγεθος της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2007–09 προκάλεσαν μια εκπληκτική ανταπόκριση από την Fed στο πλαίσιο της λειτουργίας της ως δανειστής της εσχάτης προσφυγής. Υπάρχουν αρκετές εκτιμήσεις σχετικά με το συνολικό ποσό που παρείχε η Fed για τη διάσωση του χρηματοοικονομικού συστήματος. Η ίδια η Fed ισχυρίζεται ότι το ποσό ανέρχεται σε 1,2 τρις δολάρια, το Bloomberg το έχει υπολογίσει σε 7,7 τρις δολάρια (και το ποσό αυτό αφορά μόνο τις μεγαλύτερες τράπεζες), ενώ με βάση τις εκτιμήσεις του Κυβερνητικού Γραφείου Λογοδοσίας το συνολικό ποσό ανέρχεται σε 16 τρις δολάρια. Τώρα, όμως, μια καινούργια έρευνα που διεξάγεται ως μέρος ενός πρότζεκτ του Ιδρύματος Φορντ που διευθύνει ο Ανώτατος Μελετητής του Οικονομικού Ινστιτούτου Λίβι L. Randall Wray, ανακαλύπτει ότι οι δεσμεύσεις της Fed—υπό τη μορφή δανείων και αγοράς περιουσιακών στοιχείων προκειμένου να στηρίξει το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα—ξεπερνούν κατά πολύ ακόμη και τις υψηλότερες εκτιμήσεις.

  Download Μονοσέλιδο Νο. 23 PDF (232.62 KB)
• Working Paper No.698 09 December 2011

  $29,000,000,000,000: A Detailed Look at the Fed’s Bailout by Funding Facility and Recipient

  James Andrew Felkerson
  Abstract

  There have been a number of estimates of the total amount of funding provided by the Federal Reserve to bail out the financial system. For example, Bloomberg recently claimed that the cumulative commitment by the Fed (this includes asset purchases plus lending) was $7.77 trillion. As part of the Ford Foundation project “A Research and Policy Dialogue Project on Improving Governance of the Government Safety Net in Financial Crisis,” Nicola Matthews and James Felkerson have undertaken an examination of the data on the Fed’s bailout of the financial system—the most comprehensive investigation of the raw data to date. This working paper is the first in a series that will report the results of this investigation.

  The purpose of this paper is to provide a descriptive account of the Fed’s extraordinary response to the recent financial crisis. It begins with a brief summary of the methodology, then outlines the unconventional facilities and programs aimed at stabilizing the existing financial structure. The paper concludes with a summary of the scope and magnitude of the Fed’s crisis response. The bottom line: a Federal Reserve bailout commitment in excess of $29 trillion.

  Download Working Paper No. 698 PDF (389.92 KB)
• One Pager No.22 08 December 2011

  A Crisis of Advanced Capitalism?

  C. J. Polychroniou
  Abstract

  As the eurozone crisis continues, and while the US economy continues to muddle through, we need to reexamine what is actually going on, and sharpen our political-economy tools by considering that what may be taking place today in the advanced economies is not just a banking or a financial crisis but a broader crisis of capitalism.

  Download One-Pager No. 22 PDF (50.32 KB)
• One Pager No.22 08 December 2011

  Μια κρίση του προηγμένου καπιταλισμού;

  C. J. Polychroniou
  Abstract

  Καθώς η κρίση στην ευρωζώνη συνεχίζεται, και ενώ η οικονομία των ΗΠΑ συνεχίζει να έχει τα χάλια της, θα πρέπει να επανεξετάσουμε τι πραγματικά συμβαίνει και να ακονίσουμε τα πολιτικοοικονομικά μας εργαλεία με το να λάβουμε υπόψη ότι αυτό που λαμβάνει μέρος σήμερα στις ανεπτυγμένες οικονομίες μπορεί να μην είναι απλά μια τραπεζική ή μια χρηματοοικονομική κρίση αλλά μια ευρύτερη κρίση του καπιταλισμού.

  Download Μονοσέλιδο Νο. 22 PDF (390.74 KB)
• Strategic Analysis 06 December 2011

  Είναι βιώσιμη η ανάκαμψη;

  Dimitri B. Papadimitriou and Gennaro Zezza
  Abstract

  Η δημοσιονομική λιτότητα είναι πλέον ένα παγκόσμιο φαινόμενο και η επιβράδυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης δεν ευνοεί τις προοπτικές της δημοσιονομικής πολιτικής σε εθνικό επίπεδο. Σύμφωνα με τις baseline προβλέψεις της Ομάδας Μακροοικονομικής Ανάλυσης στο Ινστιτούτο Οικονομικών Λίβι, οι φόβοι για μια οικονομική στασιμότητα μεγάλης διάρκειας και μια παγωμένη αγορά εργασίας είναι απόλυτα δικαιολογημένοι. Υποθέτοντας ότι δεν θα προκύψει οποιαδήποτε αλλαγή στην τιμή του δολαρίου ή στα επιτόκια, και πως το έλλειμα, με βάση το πλέον πρόσφατο σενάριο «μη αυξομείωσης» του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, θα παραμείνει στα ίδια επίπεδα, η ανάπτυξη θα παραμείνει πολύ αδύναμη έως το 2016 και η ανεργία θα ξεπεράσει το 9%.

  Σε ένα εναλλακτικό σενάριο, οι συγγραφείς προσομοιώνουν την επίπτωση των νέων μέτρων λιτότητας που αντιστοιχούν με την εφαρμογή μεγάλων περικοπών στις δημόσιες δαπάνες. Στο σενάριο αυτό, η ανάπτυξη πέφτει στο 0.6% στο δεύτερο τρίμηνο του 2014 προτού εξισορροπηθεί στο 1%, ενώ η ανεργία αυξάνεται στο 10.7% έως το τέλος του 2016. Στο σενάριο δημοσιονομικών κινήτρων, η ανάπτυξη του πραγματικού ΑΕΠ αυξάνεται πολύ γρήγορα, η ανεργία μειώνεται στο 7.2%, και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών των ΗΠΑ φτάνει στο 1.9% έως το τέλος του 2016 – με μια αναλογία χρέους προς ΑΕΠ, η οποία, στο 97.4%, είναι λίγο υψηλότερη από αυτή στο baseline σενάριο.

  Μια εξαγωγική αναπτυξιακή στρατηγική δεν πρόκειται να πετύχει τίποτα παραπάνω από το να αποσπάσει ένα μικρό οσοστό πελατών από τις άλλες εξαγωγικές χώρες, ενώ οι συγγραφείς δεν περιμένουν καμία καθαρή συνεισφορά στην ανάπτυξη της συνολικής ζήτησης από τον χρηματοοικονομικό τομέα. Τονίζουν ότι επιπλέον μέτρα δημοσιονομικών κινήτρων είναι απαραίτητα, αλλά η επιβολή ενός νέου γύρου λιτότητας θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση για την Ουάσινγκτον.

  Download Στρατηγική Ανάλυση, Δεκέμβριος 2011 PDF (1.39 MB)
• Strategic Analysis 06 December 2011

  Is the Recovery Sustainable?

  Dimitri B. Papadimitriou and Gennaro Zezza
  Abstract

  Fiscal austerity is now a worldwide phenomenon, and the global growth slowdown is highly unfavorable for policymakers at the national level. According to our Macro Modeling Team’s baseline forecast, fears of prolonged stagnation and a moribund employment market are well justified. Assuming no change in the value of the dollar or interest rates, and deficit levels consistent with the Congressional Budget Office’s most recent “no-change” scenario, growth will remain very weak through 2016 and unemployment will exceed 9 percent.

  In an alternate scenario, the authors simulate the effect of new austerity measures that are commensurate with the implementation of large federal budget cuts. Here, growth falls to 0.06 percent in the second quarter of 2014 before leveling off at approximately 1 percent and unemployment rises to 10.7 percent by the end of 2016. In their fiscal stimulus scenario, real GDP growth increases very quickly, unemployment declines to 7.2 percent, and the US current account balance reaches 1.9 percent by the end of 2016—with a debt-to-GDP ratio that, at 97.4 percent, is only slightly higher than in the baseline scenario.

  An export-led growth strategy may accomplish little more than drawing a small number of scarce customers away from other exporting nations, and the authors expect no net contribution to aggregate demand growth from the financial sector. A further fiscal stimulus is clearly in order, they say, but an ill-timed round of fiscal austerity could result in a perilous situation for Washington.

  Download Strategic Analysis, December 2011 PDF (1.87 MB)
• Research Project Report 30 November 2011

  Direct Job Creation for Turbulent Times in Greece

  Rania Antonopoulos, Dimitri B. Papadimitriou and Taun Toay
  Abstract

  Countries in crisis round the world face the daunting task of dealing with abrupt increases in unemployment and associated deepening poverty. Greece, in the face of her sovereign debt crisis, has been hit the hardest. Remediating employment policies, including workweek reductions and employment subsidies, abound but have failed to answer the call satisfactorily. Direct public-service job creation, instead, enables communities to mitigate risks and vulnerabilities that rise especially in turbulent times by actively transforming their own economic and social environment.

  With underwriting from the Labour Institute of the Greek General Confederation of Workers, the Levy Economics Institute was instrumental in the design and implementation of a social works program of direct job creation throughout Greece. Two-year projects, funded from European Structural Funds, have begun.

  This report traces the economic trends preceding and surrounding the economic crisis in Greece, with particular emphasis on recent labor market trends and emerging gaps in social safety net coverage. While its primary focus is identifying the needs in Greece, broader lessons for direct job creation are highlighted, and could be applied to countries entertaining targeted employment creation as a means to alleviate social strains during crisis periods.

  Download Research Project Report, November 30, 2011 PDF (18.23 MB)